dinsdag 3 juli 2012

ONE NIGHT IN WROCLAW

Een tijdje geleden trok ik met een aantal Erasmus-vrienden richting Wroclaw, vrotjswaf uitgesproken.
Wroclaw, één van de grootste steden van Duitsland, is zeker en vast een bezoekje waard! Mij gaf het alleszins een beetje het Praag-gevoel.. Aangezien het met de trein slechts 3 uur vanuit Dresden is, leek ons dat de ideale bestemming voor een dagje en nachtje uit.

Ons plan: 's morgens heel vroeg de trein op, een korte citytrip onder leiding van twee rasechte Poolse, een nachtje feesten en 's morgens vroeg terug de trein op naar huis. Een strak plan leek ons...
Dit keer was ik alleszins ook beter voorbereid dan op mijn trip naar Praag. Ik wist op voorhand dat Polen geen Euro had, maar Zloty. Een keer geen GPS-problemen. En ook de taal vormde deze keer geen probleem: 2 Poolse vriendinnen konden elk woord voor ons vertalen en bij ons uitleg kregen we er elke keer een stukje Poolse geschiedenis bij.

Wroclaw Hauptbahnhof was nog een echte bouwwerf. Alles was nog in volle voorbereiding van het EK dat een week later begon. 1000 arbeiders werden 2 weken lang ingezet om het volledige station snel-snel te renoveren. En niets minder waar. Toen we zaterdagmorgen omstreeks 10u toekwamen in het station, bestonden de gang en inkomhal nog uit zand, oude tegels en ander puin. Nog geen 24 uur later lag was de gang volledig opnieuw gevoegd en blonk ze als een spiegel. Qua infrastructuurwerken gaat het daar alleszins een stuk sneller als in Maldegem city ;-)!

In een 'gemütlich' tempo bezochten we het stadsplein, het Rathaus, beklommen we de St.Elisabeth-kerk, namen we een kijkje in de talrijke kerken die Wroclaw te bieden heeft. Een must see is in alle geval het Raclawice Panorama. Dit is een 114m lang canvas, eigenlijk gewoon een rond schilderij, met een afbeelding uit de strijd van Raclawice. Het gaat om een belangrijke veldslag om de onafhankelijkheid van Polen in de 18e eeuw. Het schilderij en de bijhorende rondleiding die je erbij krijgt, neemt je even terug naar de tijd van toen.

In de namiddag bezochten we de twee eilandjes die Wroclaw telt: Ostrow Tumski en Wyspa Piase. Je vindt er in alle geval voor elk wat wils.. Tijd om ijsjes te eten, tijd om te genieten van de zon, tijd om ondertussen te kijken naar de vele kajakkers op de Oder, en tijd om nog twee andere kathedralen, met hun botanische tuin, te bezoeken. Met een beetje geluk zie je onderweg ook een verliefd stelletje hun 'slotje' ophangen aan de slotjesbrug van Wroclaw.. Slotjes had je er alleszins in alle kleren en maten. Er was alleszins nog plaats voor enkele..
En aangezien Bea een hevige voetbalsupporter is, mocht ook een bezoekje aan het stadion, gebouwd voor het EK in Wroclaw, niet ontbreken.

Veel tijd om te eten was er niet, dus lieten we helaas het typisch Poolse eten aan ons voorbij gaan. Een korte tussenstop bij McDonalds volstond om de honger te stillen en een 'bomke' leggen voor de lange nacht. Vooraleer het feesten echt van pas ging, brachten we nog een bezoekje aan Municipal Park. Daar wordt bij mooi weer elk weekend een fonteinen lichtshow gehouden. Wondermooi en gezellig als het nog een beetje warm is! 


Aan het weggaan zelf houden we allemaal zoveel herinneringen niet meer over. Wroclaw is een typische studentenstad en 's nachts nog levendiger als overdag. Het was alleszins een leuke, maar lange nacht. De trein kwam dan ook de volgende morgen om 7 uur niets te vroeg..






dinsdag 29 mei 2012

Praag: sprookjesachtig mooi!


Bijna 25 jaar geleden vond in Praag de 'Fluwelen Revolutie' plaats, een reeks van vredevolle protesten tegen het communistische regime.Deze politieke omwenteling betekende in 1989 het einde van het communistische regime in het toenmalige Tsjecho-Slowakije.
Sindsdien is de stad van honderd torens één van de meest sprookjesachtige bestemmingen in Europa.
Het wordt de dag van vandaag beschouwd als één van de mooiste steden van Europa. Het is dan ook niet opmerkelijk dat het grootste gedeelte van de binnenstad UNESCO werelderfgoed is.


Een uitstap naar Praag kon dan ook niet op mijn to-do-list ontbreken!
De Tsjechische hoofdstad bevindt zich slechts op een kleine 150km, en dus een kleine twee uur, van Dresden en is dus makkelijk te overbruggen met trein of auto.

Het plan om naar Praag te rijden ontstond pas laat op de avond. Vic, die het na de lange rit Kleit-Dresden nog zag zitten om naar Praag te rijden, had ondertussen ook genoeg van Dresden gezien en vond het tijd om andere oorden op te zoeken.Na het overlopen van enkele opties: Pirna, Görlitz, Die Saksische Schweiss,... leek Praag ons toch de beste oplossing. De avond zelf werd nog naar een kaart gezocht, werd de nodige Wikipedia-informatie afgedrukt en zochten we naar een wandeling langs Praags mooiste bezienswaardigheden.

Toen we 's morgens vroeg naar Praag in de GPS zochten, stonden we echter voor een raadsel: geen Praag, geen Praha, geen Prag,... Dat werd dan maar een tripje richting Praag met de kaart, alle geluk dat Praag nog net op de kaart van Duitsland staat!
Ook de rest van de dag verliep niet altijd volgens plan. Een parking buiten het centrum werd zonder we het door hadden een parking midden in het centrum, van Praagse Kronen hadden we ook nog nooit gehoord, betalen met Euro in een plaatselijke café is not done,..
Maar eens je door het oude stadscentrum van Praag loopt, vergeet je alles. Werkelijk adembenemend mooi! Het wordt een dag waarbij je van de ene verwondering in de andere valt.

Onze wandeling startte bij de Náměstí Republiky waar je onder andere de Tsjechische nationale bank, verfilmd in de actiefilm xXx, en de kruittoren terugvindt. Enkele kleine kronkelende straatjes leidden ons naar het oude stadsplein. Daar stonden we oog in oog met de Týnkerk, een kerk die je op slag uitdaagt voor een spelletje zoek-de-verschillen, en de meest bekende bezienswaardigheid van Praag: de astronomische klok.Het astronomische uurwerk stamt uit 1490. De legende vertelt dat de maker van de astronomische klok blind werd gemaakt nadat de klok klaar was, zodat hij de klok geen tweede keer zou kunnen maken voor een andere stad..


De wandeling leidde ons verder via de Karelsbrug naar de Praagse burcht. Als de astronomische klok de meeste bekende attractie van Praag is, dan is de Karelsbrug wel de meest toeristische.
Je kon er werkelijk over de koppen lopen! De brug wordt met zijn 516 meter lengte en 10 meter breedte als het mooiste gotische bouwwerk ter wereld beschouwd.

De tocht naar de Praagse burcht kan je best vergelijken met het beklimmen van een serieuze berg, en is dus allesbehalve te onderschatten voor twee, de meer al minder dan de andere, onervaren bergbeklimmers. Gelukkig schuilt er in iedere chiro'er een beetje van een doorzetter!
De steile opgang leid je via een wirwar van restaurants, barretjes en galerieën naar de duizelingwekkende hoogten van de Praagse  burcht.

Lunchen in de buurt van de Praagse burcht is ook best impressionant te noemen. Voor 15 euro kan je met twee van een lekker hapje eten en een glaasje wijn genieten. Daarboven krijg je nog eens een adembenemend zicht over de ganse stad.

De Praagse burcht werd gebouwd in de 9e eeuw en maakt ook deel uit van de UNESCO-werelderfgoedlijst. Hij is eveneens volgens het Guinness Book of World Records de grootste burcht ter wereld. De Matthiaspoort, de Nerudovastraat met de barokke stadhuizen en minstens evenveel adelaars en Sint-Vituskathedraal zijn slecht enkele van de prachtige bezienswaardigheden!

Als laatste stond een bezoek aan 'Het Dansende Huis' op het programma. The Dancing House is de bijnaam van een deconstructivistisch kantoorgebouw, eigendom van ING, in de Nieuwe stad.
De oorspronkelijke naam van het gebouw was Ginger & Fred, genoemd naar het dansende acteurskoppel Ginger Rogers en Fred Astaire.

Een mooie dag werd afgesloten zoals een mooie dag dient afgesloten te worden...
Met een kop koffie in de plaatselijke Starbucks in de buurt van het mooie Wenceslausplein...

Ik zal jullie ook hier niet verwonderen door te zeggen dat Praag, de stad van 1001 sprookjes, een citytrip waard is!


Wist je dat...
Praag ook wel de 'Gouden Stad' genoemd wordt?
Dat dit vaak wordt toegeschreven aan het schitterende uitzicht van Praag als het door zonlicht gevangen wordt.
Maar dat de oorsprong van een veel praktischere aard is? De goudreserves werden vroeger namelijk op het dak van de Praagse burcht bewaard.

Wist je dat...
Vic, een kriminalpolizeiman van de bovenste plank, hier heer wat minder gelukkig zou zijn met zijn naam?
Dat het wel eerder met de uitspraak te maken heeft? Het woord 'fick' heeft hier duidelijk een heel andere betekenis...

dinsdag 1 mei 2012

Life isn't fair, get over it!

Ik beloofde enkele weken geleden Emilie, Charon & Sofie mijn blogbericht zo te noemen en eindelijk... met enige dagen/weken vertraging is het er:
Het verslag van hun bezoek in Dresden!


Maandag 9 april 2012:
Ik had er een hele tijd naar uitgekeken en eindelijk was het mijn beurt hen de stad te laten zien!

Uitgeput na een lange reis - een feestdag is blijkbaar geen goede dag om vanuit Berlijn richting Dresden te komen - was mijn kamer hier voor hen het grootste paradijs op aarde. De zin om nog buiten te komen en de stad te bezichtigen was alleszins ver te zoeken. Een bezoekje 's avonds aan de Neustadt, de Overpoort van Dresden, daarentegen zagen ze wel nog zitten. Al was het maar om een hapje te kunnen eten en snel even door de Kunsthofpassage te lopen...




Dinsdag 10 april 2012:
Dinsdag zag ons programma er alleszins iets uitgebreider uit. Een bezoekje aan Schloss Pillnitz, een kasteel dat Dresdens belangrijkste man August de Sterke ooit aan één van zijn minnaressen schonk, en een wandeling door het oude stadscentrum. Cultureel als mijn vriendinnen aangelegd zijn, kreeg ik zowat bij elk gebouw twee minuten de tijd om de hele historie te doen. Gelukkig zeggen beelden soms meer dan woorden. En ook hier kon ik - net zoals in Berlijn - één van mijn vriendinnen overtuigen de typische Curryworst uit te proberen! Buiten de iets te pikante kruiden werd deze door Emilie dan toch volledig goedgekeurd. Curryworsten kunnen niet tippen aan de frituren in België, maar het is alleszins een goed alternatief voor enkele maanden.


's Avonds hielden we een preparty op onze manier! Drinken - eten - drinken - eten  en nog een beetje drinken. Ook onze favoriete drankspelletjes, Drieman & Circle of Death, passeerden de revue. Zo weten we onder andere ondertussen dat vlo op piano rijmt, Sofie -onbewust dan wel - een pro is als Question Queen,... Een heel klein beetje beschonken werd het tijd op de Länderparty, een wekelijks Erasmusfeestje op dinsdagavond, te tonen hoe ze in Maldegem feesten. Zowel Emilie als Charon kreeg de aandacht die ze verdiende (foto's hiervan kan je waarschijnlijk verder op deze blog vinden). Teleurgesteld omdat de lokale dj geen Spice Girls, noch Gotye hadden, beraamden we het plan de ESN-vlag een tijdje te lenen. Je moest zelf niet in een jeugdbeweging zitten om dit plan te doen slagen.. Het spelletje met de vlaggen kennen ze daar alleszins niet!

Woensdag 11 april 2012:
Hun laatste volledige dag in Dresden: tijd om een de buurt rond Dresden eens van dichtbij te gaan verkennen. Omdat Sasken ook wel Schlösserland Sachsen genoemd wordt, konden we dan ook niet anders dan nog een Schloss gaan bezoeken. Schloss Moritzburg, een Duits barokkasteel in het kleine stadje Moritzburg, werd gebouwd tussen 1542 en 1546 als jachtslot voor een Duitse Hertog. Later werd het kasteel omgebouwd tot buitenverblijf voor - natuurlijk, alweer - August de Sterke. Het kasteel zelf vonden we het bezoeken niet waard. Als je 21-22-23 bent is je interesse voor Porzelein noch zo groot niet. De baroktuin en het Friedewald daarentegen waren prachtig!

Om de dag en hun bezoek aan Dresden af te sluiten hielden we nog een lekkere bbq en gingen we nog een lekkere cocktails drinken in de BBC, één van de lekkerste en goedkoopste cocktailbars in Dresden Neustadt.


Donderdag 12 april 2012:
Emilie, Charon en Sofie moesten om 14 uur hun bus halen aan Dresden Bahnhof Neustadt, veel tijd na het lange uitslapen was er dus niet meer. Aangezien we de eerste dag dat ze hier waren de Euroshop ontdekt hebben, kwamen we op het idee nog snel afscheidscadeautjes voor elkaar te kopen en erna chocolademelk te gaan drinken in de lekkerste chocoladebar van Dresden: Schokoladenbar! Een mooie afsluiter van een leuk bezoek aan Dresden City!


Meer foto's zijn terug te vinden via deze link: Sofie, Emilie & Charon in Dresden

Je zou hier alleszins zelf moeten zijn om alles te beleven... Dresden is echt een citytrip waard!

maandag 26 maart 2012

Berlijn: Arm maar sexy

Ongewild lanceerde de Berlijnse burgemeester Klaus Wowereit in 2003 een onsterfelijke slogan voor zijn stad. 'Wir sind zwar arm, aber trotzdem sexy'. 
'Arm maar sexy' is het Berlijnse cliché geworden, maar goede clichés hebben een hoog waarheidsgehalte.


Met enige vertraging volgt dan toch het verslag van Kathy, Ilona, Margot & mezelf in Berlijn!
Eindelijk was het zover, eindelijk opnieuw een live gesprek in onze mooie Nederlandse taal.
Woensdag 14 maart 2012, 21u50 - halte Moritzburg: met trillende benen sta ik ze op te wachten aan de tramhalte. Nog vier minuten. Eens ik de metro het station zie binnenrazen kan mijn geluk niet meer op.
Na tien minuten leek het alsof ik nooit weggeweest was. Stof tot praten was er genoeg.

Donderdag 15 maart 2012
Op onze planning vandaag: een stadswandeling naar het centrum & shoppen in Berlijn city!
Veel meer hebben vrouwen niet nodig om een lang weekend goed in te zetten. Na ontelbaar veel schoenwinkels, kledingwinkels, de lego-winkel en een bezoekje aan het KaDeWe werd het tijd om iets typisch Duits te eten... C U R R Y W.. Neen, echte Italiaanse pizza en pasta!

Vrijdag 16 & zaterdag 17 maart 2012
Vrijdag en zaterdag: 2 ideale dagen om ons volledig onder te dompelen in de Berlijnse geschiedenis en cultuur. Been there, done that! We hadden op voorhand tickets gereserveerd voor onze City Circle Tour Berlin. Zoals ze het in hun folder zelf omschrijven: 'Experience Berlin with our City-Circle-Tour hop-on/hop-off bus, complete with headphones giving you the option of 13 different languages to choose from. You can embark or disembark the buses at your leisure at 20 convenient landmarks throughout the city - 7 days a week, so no matter where you are staying there is a stop near you!'
Er waren helaas ook enkele mindere puntjes aan onze City-Circle-Tour hop-on/hop-off bus... Het voelde soms alsof de bus elk moment kon uiteenvallen, de Nederlandse taal behoorde niet altijd tot die 13 'different languages', Chinees en Russisch daarentegen wel & de bus deed zijn laatste rondrit al rond 16u, waardoor wij moederziel alleen achtergelaten werden aan de Berlijnse muur,...

Overal in Berlijn zie je de Muur terugkomen: niet altijd in stukken, soms gewoon een streep over de grond.
Alleen al even stilstaan bij de muur doet ons eraan herinneren dat Berlijn er iets meer dan twintig jaar geleden nog helemaal anders uitzag.



Vrijdagavond stond ook een bezoekje aan de Reichstag op het programma. We werden om 19u45 aan het Rijksdagsgebouw verwacht, om er na een serieuze screening (je kreeg er even het luchthavengevoel), de koepel te bezoeken. Om het in drie woorden te beschrijven: indrukwekkend, groots en wondermooi.


Het Duitse weerbericht had ons zaterdag een dag vol zon en zomerse temperaturen beloofd. Niets was minder waar. Na wat pech in de voormiddag, we hadden onder andere onze rondleiding in Berliner Unterwelten gemist, was het zonnetje dan ook meer dan welkom. Ook een bezoekje aan de niveawinkel & een picnic aan de Berlijnse Dom bracht ons humeur naar een hoogtepunt! Berlijn was even gewoon genieten.. Later op de namiddag stonden nog een bezoekje aan het Holocaustmonument, de Brandenburger Tor en Potsdammer Platz op het programma.

Het Holocausmonument, een gedenkteken om hetgeen tijdens WO2 gebeurd is niet te vergeten, behelst een oppervlakte van 19.000 m² ofwel 2711 tombes. Je wordt er even stil van. Indrukwekkend, maar eveneens een mooie plaats om nog enkele leuke foto's te nemen.


Zondag 18 maart 2012
Zoals het in de bijbel omschreven is: zondag rustdag. Voor velen onder ons: zondag chirodag ;-). Nu ja, dat laatste zat er alleszins niet in. Mijn laatste dag in Berlijn, er wachtte een taalcursus op me in Dresden. Ilona, Margot en Kathy bleven nog een dagje langer.

's Voormiddags gingen we lekker ontbijten en brachten we een bezoekje aan het Jüdisches Museum Berlin. De nummer 2 in de top van toeristische trekpleisters in Berlijn. Je kan er gerust drie uur voor uitrekken! Dat komt niet alleen door de aparte architectuur, maar ook door de uitgebreide, grondige tentoonstelling over de joodse cultuur en geschiedenis.
Voor de namiddag hadden we geen plannen op voorhand gemaakt. Na even bladeren in het boekje '100 maal Berlijn' viel Kathy's oog op het woordje welness. Zo gezegd, zo gedaan. Vier vrouwen kregen het idee om op ontdekkingstocht te gaan in een Duits/Turkse hammam, de schokoladenfabrik genaamd. Het laat jullie geen twijfel dat we deze foto's voor onszelf houden...

Zondagavond 18 maart 2012, 19u stipt, tijd voor het afscheid. Mijn weekendje Berlijn zat erop. De tijd was veel te snel gegaan. Het was leuk, mooi, fantastisch, ganz toll...
Tijd om terug te keren naar het mooie Dresden, iets realistischer maar toch ook af en toe een sprookje.


Het zal jullie waarschijnlijk niet verwonderen dat er nog zoveel meer te doen is in Berlijn... Onze fotocamera's hebben een weekendje Berlijn maar net overleefd, woorden schieten meestal te kort om alles wat we gezien hebben te omschrijven.
Vele foto's kan je via deze link vinden: Berlijn 2.0

Bis gleich!



maandag 12 maart 2012

De eerste twee weken Dresden

De tijd gaat sneller dan ik zelf besef. Ik ben hier ondertussen exact twee weken...
En ik kan het niet genoeg herhalen. Dresden was, is en blijft een prachtige stad!

De dag na mijn aankomst startte ik met een vierweekse taalcursus. Na een taaltest af te leggen, werden we in verschillende groepen verdeeld. De taaltest viel achteraf bekeken beter mee dan verwacht.. Ik kreeg meteen niveau B2/C1!
De laatste twee weken kreeg ik van maandag tot zaterdag taalcursus. Inderdaad... Terug op de schoolbanken zoals vroeger: grammatica, phonetica, vocabulaire, spreekoefeningen, begrijpend lezen,... Het lijkt alsof ik enkele jaren terug in de tijd geflitst ben en van nul af aan een taal moet leren.
In de namiddag hebben we gelukkig activiteiten & tijd om elkaar beter te leren kennen. Ikzelf zit in de groep met drie Italianen, een Poolse, een Française en twee Japanners, stuk voor stuk toffe mensen!
Samen hebben we ondertussen Schloss Pillnitz, de VW Manufaktur, het Blaues Wunder en Berlijn bezocht.

Omdat foto's wellicht meer zeggen dan woorden vind je hieronder een korte uitleg en enkele links naar foto's van mijn Erasmusavontuur in Dresden:

Schloss Pillnitz 
In het Saksische dorp Pillnitz, tegenwoordig een stadsdeel van Dresden, liggen kasteel en park Pillnitz direct aan de Elbe. Om een lang historisch verhaal kort te maken: dit was de voormalige zomerresidentie van de Saksische vorsten. Zoals in elk koning-, koninginnen-,prinsen- & prinsessenverhaal komen ook in dit verhaal hier pracht en praal, verwoestingen en de nodige maîtresses aan te pas.
Fotolink: Schloss & Garten Pillnitz



VW Manufaktur & das blaues Wunder
De VW Manufaktur, ook wel 'Die gläserne Manufaktur', bevindt zich in het centrum van Dresden. Sinds 2001 is dit de plaats waar de productie van VW's duurste auto, de Phaeton, plaatsvindt. Het toonzaalmodel dat wij eens mochten uitproberen kostte niet minder dan €143.847,00! Volkswagen combineerde de bouw van haar fabriek en haar idee van een luxe-auto met een staaltje open transparante architectuur.  Ons bezoek aan de VW manufaktur werd gekoppeld aan een uitstapje naar het Blaues Wunder, ook wel de Loschwitzer Brücke. Je zou denken wat is er nu speciaal aan zo'n brug? Een volkslegende vertelt ons dat de brug, die origineel in het groen geschilderd was, door het water/de zon in het blauw verkleurde en sindsdien het blauwe wonder genoemd wordt. Anderen zeggen dan weer dat de brug al vanaf het begin de naam "Blaues Wunder" had. In feite zou het gewoon een bijnaam zijn, aangezien de betekenis van de zin 'ein blaues Wunder erleben' 'een plezante verrassing ervaren is'. Welk van beide verhalen we moeten geloven... No one really knows... Ook hier in Dresden niet.
Fotolink: VW Manufaktur & das blaues Wunder


Berlijn
Ook een eerste blik op Berlijn mocht niet in ons programma ontbreken. Zaterdagmorgen omstreeks 7u namen we de trein richting Berlijn. Eenmaal daar kregen we een 'guided tour' in het stadscentrum. Kathy, Ilona & Margot... Begin maar af te tellen dus! Ik was echt onder de indruk. Onderweg bezochten we onder andere de Reichstag, de Brandenburger Tor, de Gendarmenmarkt & Alexanderplatz en kregen we de nodige informatie over de Berlijnse inwoners en hun specialiteiten/kwaliteiten.. Zoals vele reisbrochures het omschrijven: Wat is Berlijn toch fascinerend: een stad met een indrukwekkend en diep verleden, gegoten in een nieuw jasje.
Fotolink: Berlijn

Zondagmiddag, normalerwijze chiromiddag, hier een dag zoals een andere... Weliswaar zonder taalcursus! Tijd om het echte Dresden te verkennen dus. Ik sprak af met de drie Italianen uit mijn taalcursus om een plaatselijke brouwerij, Waldschlössen, te bezoeken, daar iets te eten & erna terug te wandelen langs de Elbe naar het stadscentrum. Gezien de Duitsers hier vinden dat bier met een alcoholpercentage van iets meer dan 5 procent al een zwaarder bier is, werd het tijd om meteen een halve liter te bestellen. Het bier maakte de terugkeer er niet makkelijker op, maar het uitzicht over het stadscentrum, was werkelijk heel mooi!
Fotolink: Brauhaus Waldschlössen & Wandeling langs de Elbe


To Do Tips:

    • De film 'Das Leben der Anderen' is zeker de moeite om eens te bekijken. 'Das Leben der Anderen' werd genomineerd voor de Golden Globes en won de Oscar voor beste niet-Engelstalige film in 2007. De film speelt zich af in Oost-Berlijn en handelt over het leven in de DDR en de belangrijke rol die de Stasi daarin speelde.
      http://www.youtube.com/watch?v=oZAx1DjpHM0
    • Als je ooit in Berlijn raakt, bezoek dan zeker Curry 36: de lekkerste curryworst van Berlijn! En ik kan het weten.. Ik ben ondertussen een echte kenner!
    • Een bezoekje aan de plaatselijke brouwerijen in Dresden, met aansluitend een wandeling langs de Elbe. Prachtig!

Ik ben waarschijnlijk nog tal van dingen vergeten, maar de tijd is te kort om alle leuke dingen neer te schrijven!



dinsdag 6 maart 2012

Bist du Pfadfinder?

Woensdag 29 februari - 16u27 dresdner Zeit - Koffiepauze in Dresden


Thea, één van mijn Mitbewohners, stelde me de vraag of ik padvinder was. Ze had in mijn kamer het chirosjaaltje zien hangen en ook voor haar waren mijn facebook-chiro-foto's ondertussen geen geheim meer..
Na haar snel het verschil uit te leggen tussen de scouts en de chiro, vroeg ik haar of zij ook in een jeugdvereniging zat. Op haar negatieve antwoord volgde logischerwijze de vraag waarom niet...

Jeugdverenigingen waren vroeger veelal met de/een kerk verbonden. Tot het einde van de jaren '80, het tijdperk van het communisme en de DDR in Duitsland, stond men eerder vijandig ten opzichte van de kerk. Het communisme kende een wereldwijde aspiratie, voor de kerk bracht dit verdrukking met zich mee... Naar een jeugdvereninging gaan in het oosten van het land was dus geen optie meer.
In tegenstelling tot Oost-Duitsland kent West-Duitsland wel vele jeugdverenigingen. West-Duitsland vormde de BRD, de Bundesrepublik Deutschland, de grote tegenpool van de Deutsche Demokratische Republik.
Na de val van de muur en de Duitse hereniging zou het nog lange tijd duren eer jeugdbewegingen zoals de chiro & scouts een groei kennen in Oost-Duitsland.

Enkele minuten later ging het gesprek al lang over WO II, het latere communisme in Duitsland, de DDR en de BRD.. Hetgeen wij erover weten is meestal hetgene in boeken wordt geschreven, wat we in films zien,.. maar de werkelijkheid is meestal nog een stuk genuanceerder..
Thea vertelt over haar familie die ten tijde van de DDR, voor het grootste deel, in Meissen, en dus Oost-Duitsland, woonde. Ik vroeg haar of ze allen gewoon deel uitmaakten van het DDR-systeem of of ze ook familieleden had die zich hadden verzet tegen het systeem. Ze legt uit dat de DDR gewoon een regime was, met zowel zijn goede als slechte kanten. Naderhand bekeken waarschijnlijk meer slechte dan goede...
Je kon al blij zijn dat je elke dag doorkwam, dat je gewoon naar de bakker kon om brood en dat de "Stasi" Polizei niet aan je deur stond..
Toen ik haar vroeg of ze ook familieleden had die in de BRD woonden, werd het verhaal een beetje complexer. In een soort Duits-Engels kwam ik toch het volgende te weten: haar overgrootvader was geboren in de buurt van Bonn, hij was chef van een fabriek die vestigingen had in zowel Oost- als West-Duitsland: een invloedrijk man, zoals ze zelf zei. Ten tijde van de oorlog verhuisde hij naar de latere DDR, hij was bang voor represailles omdat hij misschien wel een te grote invloed had. Het leek hem beter naar het oosten te verhuizen en kant te kiezen voor de latere DDR. De broer van haar oma, en dus de zoon van haar overgrootvader, bleef in de BRD wonen. Hij werd spion, en dit voor zowel beide kanten..
De familie van Thea werd dikwijls onder druk gezet, omwille van de rol die haar grootnonkel speelde. De familieleden in de DDR wisten nochtans niets af van het dubbelleven die hij speelde..

Ergens tussen veel koffie en enkele stukken cake door, kwam ook WO II even aan bod. Ik vroeg haar of over de oorlog spreken in Duitsland wel een goed idee was.. Ze zei dat zij dat alleszins niet zo erg vond en dat ze het zelf dikwijls met oudere mensen over de oorlog had.
Thea werkt(e) tijdens haar studies als verpleegster een tijdje in een ziekenhuis. Gezien oude mensen veelal niet zo heel veel te doen hebben en vanalles te vertellen hebben, kwam ook de oorlog wel eens aan bod. Eén vrouw had haar verteld dat ze ten tijde van WO II slechts 7 jaar was, maar dat ze zich hiervan nog veel kon herinneren. Eén van de belangrijkste dingen was het feit dat ze ten tijde van de oorlog, net zoals wij nu nog steeds, in de lagere school dictees kreeg. Het dictee kende in tegenstelling tot degene die wij krijgen, geen woordjes zoals vlinder, levensecht, pannenkoekendeeg,... maar eerder woorden als der Führer, der Kampf, stark,...
Niet gezond voor een zevenjarig meisje, lijkt me...

Regel 1 in Duitsland: 'Don't mention the war' is dus reeds overtreden...


dinsdag 28 februari 2012

Dresden 2.1

27 februari 2012, 14u52: aankomsttijd in Dresden.
Mijn erasmuservaring start nu, Dresden zal nooit meer hetzelfde zijn!

Na een goede 8 uur rijden kwamen we eindelijk toe in Dresden. 
Ik herkende meteen waar ik moest zijn. Mijn lieve kotgenoten hadden ballonnen opgehangen aan zowat elke deur en elk raam van het appartement.
Eenmaal boven bleken ze ook koffie te hebben gezet en cake te hebben gemaakt..
Dat maakt het aankomen in een onbekende stad alleszins stukken aangenamer!

Na afscheid van mama en papa, werd ik door Thea & Tony door de stad gegidst. 

Dresden is groter dan ik me kon herinneren, een mooie en grote stad. Ik zal hier wel kunnen gewoon worden.
Hier en daar kreeg ik een beetje uitleg en een historische achtergrond bij enkele belangrijke gebouwen, weliswaar in een soort Engels-Duits-Nederlands: de Frauenkirche, het operagebouw, de diverse musea, het stadspark, de VW Manufaktur,... Later deze week stellen ze voor mij een To Do List op! 
Daarna werd het tijd om hen het Belgische bier te laten proeven.. en te vergelijken met hun Duitse varianten..

Alles wat je nu al moet weten over Dresden:
    • Ze spreken hier een soort Dresdens dialect, ofwel het sächsisch Dialect, met heel specifieke en speciale woorden, o.a. 
      • Nu betekent hier Ja, Neu betekent Neen
      • Pretzen is klikken
      • Bittel betekent hier wenig of bisschen
    • Het openbaar vervoer werkt hier 100 keer efficiënter dan in België
    • De Neustadt is in feite het oude stadsgedeelte, terwijl de Altstad helemaal opnieuw opgebouwd is na WO2
    • Iedereen heeft hier bijnamen, ook ik ondertussen, al moesten ze snel een keuze maken tussen Leo & Lea. Lieve vriendinnen: Leo vonden ze much cooler, Leo it is! Gelukkig kennen ze hier geen Leo-liedje ;-).
      Verder is Léonard hier Lenni, Dorothea - Thea & Mathias - Matze