Berlijn: Arm maar sexy

Ongewild lanceerde de Berlijnse burgemeester Klaus Wowereit in 2003 een onsterfelijke slogan voor zijn stad. 'Wir sind zwar arm, aber trotzdem sexy'. 
'Arm maar sexy' is het Berlijnse cliché geworden, maar goede clichés hebben een hoog waarheidsgehalte.

Met enige vertraging volgt dan toch het verslag van Kathy, Ilona, Margot & mezelf in Berlijn!
Eindelijk was het zover, eindelijk opnieuw een live gesprek in onze mooie Nederlandse taal.
Woensdag 14 maart 2012, 21u50 - halte Moritzburg: met trillende benen sta ik ze op te wachten aan de tramhalte. Nog vier minuten. Eens ik de metro het station zie binnenrazen kan mijn geluk niet meer op.
Na tien minuten leek het alsof ik nooit weggeweest was. Stof tot praten was er genoeg.

Donderdag 15 maart 2012
Op onze planning vandaag: een stadswandeling naar het centrum & shoppen in Berlijn city!
Veel meer hebben vrouwen niet nodig om een lang weekend goed in te zetten. Na ontelbaar veel schoenwinkels, kledingwinkels, de lego-winkel en een bezoekje aan het KaDeWe werd het tijd om iets typisch Duits te eten... C U R R Y W.. Neen, echte Italiaanse pizza en pasta!

Vrijdag 16 & zaterdag 17 maart 2012
Vrijdag en zaterdag: 2 ideale dagen om ons volledig onder te dompelen in de Berlijnse geschiedenis en cultuur. Been there, done that! We hadden op voorhand tickets gereserveerd voor onze City Circle Tour Berlin. Zoals ze het in hun folder zelf omschrijven: 'Experience Berlin with our City-Circle-Tour hop-on/hop-off bus, complete with headphones giving you the option of 13 different languages to choose from. You can embark or disembark the buses at your leisure at 20 convenient landmarks throughout the city - 7 days a week, so no matter where you are staying there is a stop near you!'
Er waren helaas ook enkele mindere puntjes aan onze City-Circle-Tour hop-on/hop-off bus... Het voelde soms alsof de bus elk moment kon uiteenvallen, de Nederlandse taal behoorde niet altijd tot die 13 'different languages', Chinees en Russisch daarentegen wel & de bus deed zijn laatste rondrit al rond 16u, waardoor wij moederziel alleen achtergelaten werden aan de Berlijnse muur,...

Overal in Berlijn zie je de Muur terugkomen: niet altijd in stukken, soms gewoon een streep over de grond.
Alleen al even stilstaan bij de muur doet ons eraan herinneren dat Berlijn er iets meer dan twintig jaar geleden nog helemaal anders uitzag.



Vrijdagavond stond ook een bezoekje aan de Reichstag op het programma. We werden om 19u45 aan het Rijksdagsgebouw verwacht, om er na een serieuze screening (je kreeg er even het luchthavengevoel), de koepel te bezoeken. Om het in drie woorden te beschrijven: indrukwekkend, groots en wondermooi.

Het Duitse weerbericht had ons zaterdag een dag vol zon en zomerse temperaturen beloofd. Niets was minder waar. Na wat pech in de voormiddag, we hadden onder andere onze rondleiding in Berliner Unterwelten gemist, was het zonnetje dan ook meer dan welkom. Ook een bezoekje aan de niveawinkel & een picnic aan de Berlijnse Dom bracht ons humeur naar een hoogtepunt! Berlijn was even gewoon genieten.. Later op de namiddag stonden nog een bezoekje aan het Holocaustmonument, de Brandenburger Tor en Potsdammer Platz op het programma.

Het Holocausmonument, een gedenkteken om hetgeen tijdens WO2 gebeurd is niet te vergeten, behelst een oppervlakte van 19.000 m² ofwel 2711 tombes. Je wordt er even stil van. Indrukwekkend, maar eveneens een mooie plaats om nog enkele leuke foto's te nemen.


Zondag 18 maart 2012
Zoals het in de bijbel omschreven is: zondag rustdag. Voor velen onder ons: zondag chirodag ;-). Nu ja, dat laatste zat er alleszins niet in. Mijn laatste dag in Berlijn, er wachtte een taalcursus op me in Dresden. Ilona, Margot en Kathy bleven nog een dagje langer.

's Voormiddags gingen we lekker ontbijten en brachten we een bezoekje aan het Jüdisches Museum Berlin. De nummer 2 in de top van toeristische trekpleisters in Berlijn. Je kan er gerust drie uur voor uitrekken! Dat komt niet alleen door de aparte architectuur, maar ook door de uitgebreide, grondige tentoonstelling over de joodse cultuur en geschiedenis.
Voor de namiddag hadden we geen plannen op voorhand gemaakt. Na even bladeren in het boekje '100 maal Berlijn' viel Kathy's oog op het woordje welness. Zo gezegd, zo gedaan. Vier vrouwen kregen het idee om op ontdekkingstocht te gaan in een Duits/Turkse hammam, de schokoladenfabrik genaamd. Het laat jullie geen twijfel dat we deze foto's voor onszelf houden...

Zondagavond 18 maart 2012, 19u stipt, tijd voor het afscheid. Mijn weekendje Berlijn zat erop. De tijd was veel te snel gegaan. Het was leuk, mooi, fantastisch, ganz toll...
Tijd om terug te keren naar het mooie Dresden, iets realistischer maar toch ook af en toe een sprookje.

Het zal jullie waarschijnlijk niet verwonderen dat er nog zoveel meer te doen is in Berlijn... Onze fotocamera's hebben een weekendje Berlijn maar net overleefd, woorden schieten meestal te kort om alles wat we gezien hebben te omschrijven.
Vele foto's kan je via deze link vinden: Berlijn 2.0

Bis gleich!

De eerste twee weken Dresden

De tijd gaat sneller dan ik zelf besef. Ik ben hier ondertussen exact twee weken...
En ik kan het niet genoeg herhalen. Dresden was, is en blijft een prachtige stad!

De dag na mijn aankomst startte ik met een vierweekse taalcursus. Na een taaltest af te leggen, werden we in verschillende groepen verdeeld. De taaltest viel achteraf bekeken beter mee dan verwacht.. Ik kreeg meteen niveau B2/C1!
De laatste twee weken kreeg ik van maandag tot zaterdag taalcursus. Inderdaad... Terug op de schoolbanken zoals vroeger: grammatica, phonetica, vocabulaire, spreekoefeningen, begrijpend lezen,... Het lijkt alsof ik enkele jaren terug in de tijd geflitst ben en van nul af aan een taal moet leren.
In de namiddag hebben we gelukkig activiteiten & tijd om elkaar beter te leren kennen. Ikzelf zit in de groep met drie Italianen, een Poolse, een Française en twee Japanners, stuk voor stuk toffe mensen!
Samen hebben we ondertussen Schloss Pillnitz, de VW Manufaktur, het Blaues Wunder en Berlijn bezocht.

Omdat foto's wellicht meer zeggen dan woorden vind je hieronder een korte uitleg en enkele links naar foto's van mijn Erasmusavontuur in Dresden:

Schloss Pillnitz 
In het Saksische dorp Pillnitz, tegenwoordig een stadsdeel van Dresden, liggen kasteel en park Pillnitz direct aan de Elbe. Om een lang historisch verhaal kort te maken: dit was de voormalige zomerresidentie van de Saksische vorsten. Zoals in elk koning-, koninginnen-,prinsen- & prinsessenverhaal komen ook in dit verhaal hier pracht en praal, verwoestingen en de nodige maîtresses aan te pas.
Fotolink: Schloss & Garten Pillnitz

VW Manufaktur & das blaues Wunder

De VW Manufaktur, ook wel 'Die gläserne Manufaktur', bevindt zich in het centrum van Dresden. Sinds 2001 is dit de plaats waar de productie van VW's duurste auto, de Phaeton, plaatsvindt. Het toonzaalmodel dat wij eens mochten uitproberen kostte niet minder dan €143.847,00! Volkswagen combineerde de bouw van haar fabriek en haar idee van een luxe-auto met een staaltje open transparante architectuur.  Ons bezoek aan de VW manufaktur werd gekoppeld aan een uitstapje naar het Blaues Wunder, ook wel de Loschwitzer Brücke. Je zou denken wat is er nu speciaal aan zo'n brug? Een volkslegende vertelt ons dat de brug, die origineel in het groen geschilderd was, door het water/de zon in het blauw verkleurde en sindsdien het blauwe wonder genoemd wordt. Anderen zeggen dan weer dat de brug al vanaf het begin de naam "Blaues Wunder" had. In feite zou het gewoon een bijnaam zijn, aangezien de betekenis van de zin 'ein blaues Wunder erleben' 'een plezante verrassing ervaren is'. Welk van beide verhalen we moeten geloven... No one really knows... Ook hier in Dresden niet.
Fotolink: VW Manufaktur & das blaues Wunder

Berlijn
Ook een eerste blik op Berlijn mocht niet in ons programma ontbreken. Zaterdagmorgen omstreeks 7u namen we de trein richting Berlijn. Eenmaal daar kregen we een 'guided tour' in het stadscentrum. Kathy, Ilona & Margot... Begin maar af te tellen dus! Ik was echt onder de indruk. Onderweg bezochten we onder andere de Reichstag, de Brandenburger Tor, de Gendarmenmarkt & Alexanderplatz en kregen we de nodige informatie over de Berlijnse inwoners en hun specialiteiten/kwaliteiten.. Zoals vele reisbrochures het omschrijven: Wat is Berlijn toch fascinerend: een stad met een indrukwekkend en diep verleden, gegoten in een nieuw jasje.
Fotolink: Berlijn

Zondagmiddag, normalerwijze chiromiddag, hier een dag zoals een andere... Weliswaar zonder taalcursus! Tijd om het echte Dresden te verkennen dus. Ik sprak af met de drie Italianen uit mijn taalcursus om een plaatselijke brouwerij, Waldschlössen, te bezoeken, daar iets te eten & erna terug te wandelen langs de Elbe naar het stadscentrum. Gezien de Duitsers hier vinden dat bier met een alcoholpercentage van iets meer dan 5 procent al een zwaarder bier is, werd het tijd om meteen een halve liter te bestellen. Het bier maakte de terugkeer er niet makkelijker op, maar het uitzicht over het stadscentrum, was werkelijk heel mooi!
Fotolink: Brauhaus Waldschlössen & Wandeling langs de Elbe


To Do Tips:

• De film 'Das Leben der Anderen' is zeker de moeite om eens te bekijken. 'Das Leben der Anderen' werd genomineerd voor de Golden Globes en won de Oscar voor beste niet-Engelstalige film in 2007. De film speelt zich af in Oost-Berlijn en handelt over het leven in de DDR en de belangrijke rol die de Stasi daarin speelde.
  http://www.youtube.com/watch?v=oZAx1DjpHM0
• Als je ooit in Berlijn raakt, bezoek dan zeker Curry 36: de lekkerste curryworst van Berlijn! En ik kan het weten.. Ik ben ondertussen een echte kenner!
• Een bezoekje aan de plaatselijke brouwerijen in Dresden, met aansluitend een wandeling langs de Elbe. Prachtig!

Ik ben waarschijnlijk nog tal van dingen vergeten, maar de tijd is te kort om alle leuke dingen neer te schrijven!

Bist du Pfadfinder?

Woensdag 29 februari - 16u27 dresdner Zeit - Koffiepauze in Dresden


Thea, één van mijn Mitbewohners, stelde me de vraag of ik padvinder was. Ze had in mijn kamer het chirosjaaltje zien hangen en ook voor haar waren mijn facebook-chiro-foto's ondertussen geen geheim meer..
Na haar snel het verschil uit te leggen tussen de scouts en de chiro, vroeg ik haar of zij ook in een jeugdvereniging zat. Op haar negatieve antwoord volgde logischerwijze de vraag waarom niet...

Jeugdverenigingen waren vroeger veelal met de/een kerk verbonden. Tot het einde van de jaren '80, het tijdperk van het communisme en de DDR in Duitsland, stond men eerder vijandig ten opzichte van de kerk. Het communisme kende een wereldwijde aspiratie, voor de kerk bracht dit verdrukking met zich mee... Naar een jeugdvereninging gaan in het oosten van het land was dus geen optie meer.
In tegenstelling tot Oost-Duitsland kent West-Duitsland wel vele jeugdverenigingen. West-Duitsland vormde de BRD, de Bundesrepublik Deutschland, de grote tegenpool van de Deutsche Demokratische Republik.
Na de val van de muur en de Duitse hereniging zou het nog lange tijd duren eer jeugdbewegingen zoals de chiro & scouts een groei kennen in Oost-Duitsland.

Enkele minuten later ging het gesprek al lang over WO II, het latere communisme in Duitsland, de DDR en de BRD.. Hetgeen wij erover weten is meestal hetgene in boeken wordt geschreven, wat we in films zien,.. maar de werkelijkheid is meestal nog een stuk genuanceerder..
Thea vertelt over haar familie die ten tijde van de DDR, voor het grootste deel, in Meissen, en dus Oost-Duitsland, woonde. Ik vroeg haar of ze allen gewoon deel uitmaakten van het DDR-systeem of of ze ook familieleden had die zich hadden verzet tegen het systeem. Ze legt uit dat de DDR gewoon een regime was, met zowel zijn goede als slechte kanten. Naderhand bekeken waarschijnlijk meer slechte dan goede...
Je kon al blij zijn dat je elke dag doorkwam, dat je gewoon naar de bakker kon om brood en dat de "Stasi" Polizei niet aan je deur stond..
Toen ik haar vroeg of ze ook familieleden had die in de BRD woonden, werd het verhaal een beetje complexer. In een soort Duits-Engels kwam ik toch het volgende te weten: haar overgrootvader was geboren in de buurt van Bonn, hij was chef van een fabriek die vestigingen had in zowel Oost- als West-Duitsland: een invloedrijk man, zoals ze zelf zei. Ten tijde van de oorlog verhuisde hij naar de latere DDR, hij was bang voor represailles omdat hij misschien wel een te grote invloed had. Het leek hem beter naar het oosten te verhuizen en kant te kiezen voor de latere DDR. De broer van haar oma, en dus de zoon van haar overgrootvader, bleef in de BRD wonen. Hij werd spion, en dit voor zowel beide kanten..
De familie van Thea werd dikwijls onder druk gezet, omwille van de rol die haar grootnonkel speelde. De familieleden in de DDR wisten nochtans niets af van het dubbelleven die hij speelde..

Ergens tussen veel koffie en enkele stukken cake door, kwam ook WO II even aan bod. Ik vroeg haar of over de oorlog spreken in Duitsland wel een goed idee was.. Ze zei dat zij dat alleszins niet zo erg vond en dat ze het zelf dikwijls met oudere mensen over de oorlog had.
Thea werkt(e) tijdens haar studies als verpleegster een tijdje in een ziekenhuis. Gezien oude mensen veelal niet zo heel veel te doen hebben en vanalles te vertellen hebben, kwam ook de oorlog wel eens aan bod. Eén vrouw had haar verteld dat ze ten tijde van WO II slechts 7 jaar was, maar dat ze zich hiervan nog veel kon herinneren. Eén van de belangrijkste dingen was het feit dat ze ten tijde van de oorlog, net zoals wij nu nog steeds, in de lagere school dictees kreeg. Het dictee kende in tegenstelling tot degene die wij krijgen, geen woordjes zoals vlinder, levensecht, pannenkoekendeeg,... maar eerder woorden als der Führer, der Kampf, stark,...
Niet gezond voor een zevenjarig meisje, lijkt me...

Regel 1 in Duitsland: 'Don't mention the war' is dus reeds overtreden...